Laten we het vandaag eens over een ernstig onderwerp hebben: het klimaat.
Vorige zondag was er de klimaatmars, er zijn de bosbrossers, er is Greta Thunberg, er is niet meer naast het groeiende protest te kijken. Iedereen heeft er zijn zeg over (en ik doe mee!) en de ene reageert er al beter op dan de ander. Er zijn de sussende politici die beweren dat "het allemaal wel zal meevallen" aan de ene kant en de wetenschappers met de klimaatactivisten die aan de alarmbellen trekken aan de andere kant.
In 2017 verscheen in het blad BioScience, een uitgave van Oxford University Press, een paper met als titel 'World Scientists' Warning to Humanity: A Second Notice. (hier te lezen). Het is het vervolg op 'World Scientists' Warning to Humanity' uit 1992, een paper waarin toen al gewaarschuwd werd voor mogelijke klimaatsveranderingen en de gevolgen hiervan voor onze planeet en de gehele mensheid. De versie van 2 jaar geleden werd ondertussen ondertekend door 15000 wetenschappers. Dat zijn toch heel wat deskundigen bij elkaar me dunkt!
Dus beste politici-die-nog-steeds-op-2-oren-slapen, hoeveel klimaatspecialisten schuiven aan bij jullie tafel, die van de so called ecorealisten?
Om een weerwoord te bieden op het idee dat "de technologie ons vel wel weer zal redden": Onlangs publiceerde De Standaard een interview met de heer Patrick Verkooijen, klimaattopman in Nederland, hoofd van het VN-instituut voor klimaatadaptatie. Ik had nog nooit van hem gehoord (bon, dat kan dan ook geheel aan mij liggen natuurlijk). Hij pleit voor een én-én-verhaal. Hij is grote voorstander van een wijziging van onze levenswijze, maar stelt dat het niet voldoende zal zijn want op dat vlak zijn we te laat. Daarom trekt hij de kar van de ecologische aanpassing van onze leefwereld, zodat beide inspanningen op lange termijn de wereld leefbaar zullen houden. Hij maakt hierbij een groot punt van deelname van de economische en de financiële wereld. Dus als de sussende politici dit graag zien als bijklank voor hun 'ecorealisme', dan hebben ze des mans woorden misbegrepen en halen zij de truc van de framing in zijn klassieke vorm boven.
Het moeilijke aan de hele zaak vind ik de kennis van de klimaatwetenschap in al zijn complexiteit te vertalen in woorden die ik begrijp nadat ik het heb uitgefilterd van alle opiniemakerij die her en der verspreid wordt en eigenlijk niks ter zake doet. Ik vind het best verwarrend om te besluiten wat nu nog oké is en wat helemaal niet.
Maar één ding heb ik goed begrepen: Het is de hoogste tijd om met z'n allen samen te werken en onze huidige manier van leven serieus in vraag te stellen. Ik wil namelijk geen zeedieren met plastic in hun maag, geen verhoging van het aantal astma-patiënten, laat staan 400 miljoen mensen zonder huis.
Ook die jongeren hebben dat goed begrepen. Laten we stoppen met hun spijbelen te benoemen alsof het om kapoenerij gaat. Het is een staking, verdorie! En ze hebben gelijk. Revolutie komt van onderen uit. En voor mij werkt het. Ik voel mij terug wakker geschud. Ik denk terug na over zaken waar ik over ingedommeld was. En ik merk het ook aan anderen: er is een soort bewustwordingsgolf ontketend. Laat die onze contreien maar overspoelen in plaats van de zee.
(Wie nog overtuigd moet worden, of het nog eens wil herbekijken: de speech van Greta Thunberg te Katowice, jaja dat evenement waar de Belgische regering uitstapte...)
Dus beste wetenschappers, blijf jullie boodschap herhalen en hang ze nog meer aan de grote klok, zodat ik beter begrijp waar dit over gaat.
En beste klimaatactivisten, jong of oud, blijf het van de daken schreeuwen, zodat ik niet meer in slaap sukkel over zulke belangrijke zaken.
En tot slot, beste 'eco-realisten' en zij die zich beroepen op wat-er-van-aan-is: Cut the crap, the time is now!
